Γιώργος Τσιρίδης: “Καιρός για αφύπνιση”

Η δημοτική αρχή Κερατσινίου-Δραπετσώνας προχωρά στην απαλλοτρίωση των λιπασμάτων. Εκ πρώτης όψεως η απόφαση μοιάζει να είναι θετική. Αν κοιτάξεις όμως βαθύτερα βλέπεις την πραγματικότητα.

Η δημοτική αρχή απαλλοτριώνει μια περιοχή ισοπεδωμένη, που δεν λειτουργεί από το 1999, και που η παραλία της έχει ήδη παραχωρηθεί στον δήμο κι έχει αξιοποιηθεί. Δημιουργεί ένα χώρο πρασίνου που θα προστατεύει τις λειτουργούσες βιομηχανίες καθώς η απαλλοτρίωση δεν είναι πολεοδόμηση. Είναι μια ενέργεια που βάζει ταφόπλακα στις προσπάθειες πολεοδόμησης και περιβαλλοντικής και οικονομικής ανασυγκρότησης της περιοχής των 640 στρεμμάτων για την οποία παλεύουν διαχρονικά όλες οι προηγούμενες δημοτικές αρχές. Εγκατάλειψη της πολεοδόμησης σημαίνει εγκατάλειψη τω προοπτικών του τόπου και παράδοση της περιοχής στην τύχη της.
Το ερώτημα που τέθηκε στο δημοτικό συμβούλιο είναι απλό: Γιατί δεν απαλλοτριώνει ο δήμος τις δράσεις που πραγματικά ενοχλούν την πόλη; Γιατί αφήνει απέξω την ΑΓΕΤ και την Οιλ Ουαν; Ακόμη και την πρώην ΒΡ θα έπρεπε να δει γιατί κι εκεί υπάρχουν καζάνια ανενεργά.
Η απαλλοτρίωση των 210 στρεμμάτων των Λιπασμάτων, που δεν ενοχλούν, αντί για την απαλλοτρίωση των 180 στρεμμάτων της Οιλ Ουαν, της Λαφάρτζ και των ΕΛΠΕ που υποβαθμίζουν την περιοχή μας, είναι ένα ξέπλυμα ολκής.

Οι συναυλίες δίπλα στα καζάνια ήταν ένα υπνωτικό για τον λαό. Είχε ανάγκη από μια τέτοια δόση και την πήρε απνευστί. Η απαλλοτρίωση ενός χώρου που δεν ενοχλεί αντί για την σύγκρουση με τα συμφέροντα είναι ξέπλυμα. Καιρός να ξυπνήσουν όλοι.