Το ερώτημα προκαλούν δηλώσεις υπουργών, κυβερνητικών στελεχών και φιλικά προσκείμενων δημοσιογράφων, που λένε ότι:

Μια οικογένεια δεν χρειάζεται ημερησίως παραπάνω από ένα τοστ για κάθε μέλος της!
Δεν χρειάζεται να αγοράζετε ολόκληρο καρπούζι, μπορείτε να αγοράζετε μόνο μια φέτα, όπως πωλείται στο εξωτερικό!
Να διαλέγετε πιο ελαφριά αρνιά, για να είναι πιο φθηνά!
Μην κάνετε διακοπές τον Αύγουστο στα νησιά για να εξυπηρετηθούν οι τουρίστες και τώρα όπως προτείνει η κ. Βούλτεψη για να αποφύγουμε τα ακριβά ακτοπλοϊκά εισιτήρια να μην πάμε στα νησιά αλλά στα χωριά μας! (Και εάν είμαστε από νησί, να κάτσουμε σπίτι;)
Δυστυχώς, τα παραπάνω είναι επίσημες δημόσιες κυβερνητικές τοποθετήσεις για την ακρίβεια, ένα μεγάλο πρόβλημα, που αγγίζει όλο τον κόσμο.
Και εύλογα μπορούμε να υποθέσουμε ότι: Εάν η πολιτική βλακεία ή ο πολιτικός κυνισμός ήταν ολυμπιακό άθλημα θα είμαστε χρυσοί ολυμπιονίκες χωρίς αντίπαλο.
Ωστόσο, αν μια προσέγγιση είναι ότι όλα αυτά είναι στα όρια της γελοιότητας, η άλλη πλευρά είναι γιατί η ΝΔ επιλέγει να τα θέτει στο δημόσιο λόγο ως επιχειρήματα;
Γιατί επιστρατεύει αυτά τα γελοία επιχειρήματα για να απαντήσει στην κριτική που της ασκείται για την ακρίβεια και για τον αποκλεισμό της μέσης οικογένειας από αγαθά που μέχρι τώρα μπορούσε να έχει;
Ίσως μια πρώτη απάντηση να είναι ότι η φτωχοποίηση απαιτεί ένα αφήγημα νομιμοποιησης με τη συνδρομή των δήθεν επιστημονικών επιχειρημάτων περί εξωγενών παραγόντων (κλιματική κρίση, πολεμικές συρράξεις κλπ).
Όμως στα αλήθεια πόση βλακεία μπορεί να γίνει ανεκτή ενώ πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο, με τον μπουρλοτιέρη Άδωνη να σχεδιάζει ακόμα και να βομβαρδίσει σε μια νύχτα την Άγκυρα;
Αριστερά ακούς; Παίζουν μόνοι τους! Είναι κυνικοί και επικίνδυνοι!