Πριν λίγες μέρες επανήλθε, και μάλιστα με εκκωφαντικό τρόπο στο προσκήνιο, το μείζον ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων και της «Συμφωνίας των Πρεσπών», εξαιτίας του κύματος καταλήψεων που εξαπλώθηκαν σε όλη τη χώρα.
Να δηλώσω δε εξαρχής ότι διαφωνώ με το περιεχόμενο της συμφωνίας που υπέγραψε η κυβέρνηση, για τους γνωστούς και αυτονόητους λόγους που έχουν αναλυθεί επί μακρόν, ιδιαίτερα την περίοδο αυτή.
Θέλω να επισημάνω όμως ότι με αφορμή το παραπάνω Εθνικό μας θέμα , βρεθήκαμε αντιμέτωποι με ένα κοινωνικό φαινόμενο το οποίο κατά την άποψή μου οφείλουμε να μην το παραβλέψουμε.
Η νέα γενιά, οι μαθητές των σχολειών μας διαμαρτυρήθηκαν έντονα για τους χειρισμούς της Κυβέρνησης στο Μακεδονικό ζήτημα, επιλέγοντας ως μέσο διαμαρτυρίας είτε τις καταλήψεις σε σχολεία, είτε τις ειρηνικές πορείες, είτε και τα δυο μαζί.
Η θέση της Νέας Δημοκρατίας, με την οποία προσωπικά συμφωνώ, είναι διαχρονικά αντίθετη με τις καταλήψεις σε σχολεία, πανεπιστήμια ή αλλά δημόσια κτίρια. Τα σχολεία και τα πανεπιστήμιά μας έχουν να προσφέρουν στη νέα γενιά και την κοινωνία μας ευρύτερα, μόνο όταν είναι ανοιχτά. Κλειστά σχολεία και πανεπιστήμια σημαίνει κλειστά μυαλά και αυτό δεν το επιθυμούμε, δεν το επικροτούμε, δεν το υποστηρίζουμε.
Από εκεί και πέρα όμως, είναι άλλο να λες ότι δε συμφωνώ με τις καταλήψεις και εντελώς διαφορετικό – και συνάμα άκρως επικίνδυνο και διχαστικό – να στοχοποιείς μια ολόκληρη γενιά, ταυτίζοντάς της με ακραίους και αντιδημοκρατικούς ιδεολογικούς χώρους.
Και αυτό δυστυχώς έκανε η σημερινή Κυβέρνηση, χωρίς αίσθηση της ιστορικής της ευθύνης, απαξιώνοντας το δικαίωμα, αν όχι το χρέος, της γενιάς που σε λίγους μήνες θα ψηφίσει για πρώτη φορά, να εκφραστεί ελεύθερα για ένα θέμα που έχει να κάνει με τον πατριωτισμό του κάθε Έλληνα πολίτη. Η νέα γενιά μας, στην συντριπτική της πλειοψηφία, δεν ταυτίζεται με φασιστικά μορφώματα – είτε αυτά προέρχονται από αριστερά είτε από δεξιά – και είναι αυτονόητο ότι τα πολιτικά κόμματα οφείλουν να βρεθούν δίπλα στα νιάτα της χώρας, να τα ακούσουν, να συζητήσουν και να λάβουν πολύ σοβαρά υπόψη τους τα «θέλω» και τα πιστεύω της.
Ιδίως δε μια Κυβέρνηση, τα στελέχη της οποίας έχουν χτίσει καριέρες στηρίζοντας τις καταλήψεις και το κλείσιμο των σχολειών μας για τελείως ασήμαντα αιτήματα!
Το οξύμωρο είναι ότι η ίδια Κυβέρνηση πριν λίγους μήνες έκρινε ότι αυτοί οι μαθητές και οι μαθήτριες, οι νέες και οι νέοι των 17 ετών θα έχουν δικαίωμα ψήφου, αλλά και δικαίωμα προσδιορισμού φύλου. Δεν είναι προκλητικό αν όχι επικίνδυνο επικίνδυνο η ίδια κυβέρνηση να αποκαλεί τώρα αυτά τα παιδιά εκπρόσωπους του φασισμού;
Εν κατακλείδι:
Η συμφωνία των Πρεσπών, πρέπει να κατανοήσουν κάποιοι ότι δε γίνεται αποδεκτή από την μεγάλη πλειοψηφία του Ελληνικού Λαού. Οι μαθητές και τις μαθήτριες έχουν αναφαίρετο δικαίωμα και υποχρέωση να υπερασπίζονται τις και τα ιδανικά τους, με τρόπο όμως ειρηνικό χωρίς να βάζουν φραγμό στη μάθηση κλείνοντας τα σχολειά μας και τα πανεπιστήμια.
Γιατί ανοιχτά σχολεία σημαίνει ανοιχτά μυαλά!
Διχαστική τακτική, σαν αυτή που εφάρμοσε η κυβέρνηση χαρακτηρίζεται ως επικίνδυνη για την ποιότητα της δημοκρατίας ιδιαίτερα όταν αφορά το ευαίσθητο Εθνικό ζήτημα για το οποίο εκφράστηκε η νέα γενιά μας.
Τα παιδιά μας, ίσως όχι με τον καλύτερο τρόπο, μας είπαν: Η Μακεδονία είναι μία, Ελληνική και αδιαπραγμάτευτη!