Δ. Καπράνος: Πώς χάνεται μια κωμόπολη κάθε χρόνο

Πρωί-πρωί, διαβάζοντας τα νέα, έπεσα επάνω σε δυο ακόμη θανατηφόρα τροχαία, μέσα στην Αθήνα.
Πού θα πάει αυτό το κακό στην δύσμοιρη πατρίδα μας; Μια κωμόπολη τον χρόνο χάνουμε από την τρελή οδήγηση, την κακή σήμανση, τους άθλιους δρόμους.

Θα σας μιλήσω για την δική μου περίπτωση. Έχω την ατυχία να οδηγώ τα Σαββατοκύριακα στην Σαλαμίνα. Νομίζω ότι στο νησί αυτό η οδήγηση είναι “ ωσική ρουλέτα”.
Για να φθάσω από το φερι-μπωτ των Παλουκίων στο σπίτι, προετοιμάζομαι ψυχολογικά. Με το που στρίβω τον πρώτο δρόμο μετά το δημαρχείο του χωριού, πρέπει να σταματήσω σε τρια “Στοπ”.
Στις διασταυρώσεις, τα σήματα είναι ξεθωριασμένα ή δεν φαίνονται, καθώς τα σκεπάζουν τα κλαδιά των δένδρων.
Σταματώ πάντα και τις περισσότερες φορές κάποιο αυτοκίνητο διασχίζει τον δρόμο που έχει προτεραιότητα με ιλιγγιώδη ταχύτητα! Ετσι και δεν δεις το “Στοπ” ή δεν σταματήσεις, έχεις γίνει κομμάτια! Τρεχουν με ταχύτητα τουλάχιστον εκατό χιλιομέτρων, σε έναν δρόμο που έχει-δεν έχει μήκος ενός!
Είναι βέβαιο ότι το ίδιο γίνεται παντού. Βλέπω αυτοκίνητα να παραβιάζουν τους σηματοδότες, να μπαίνουν σε πεζόδρομους ή μονόδρομους, να παρκάρουν στα πεζοδρόμια. Ένας, προχθες, είχε παρκάρει στο πεζοδρόμιο του σπιτιού μας και δεν μπορούσα να ανοίξω την πόρτα!
Τα ίδια και στην Αθήνα, κυρίως στις συνοικίες. Ουδείς σέβεται τους σηματοδότες, τα δε σήματα της Τροχαίας, υπάρχουν μάλλον για διακόσμηση. Αφήνω τα πατίνια, τα μοτοποδήλατα και τις μοτοσυκλέτες, που κυκλοφορούν ελεύθερα στα πεζοδρόμια και κινδυνεύουν οι πεζοί ανά πασα στιγμή! Ασυδοσία πλήρης και απουσία της Τροχαίας παντελής!
Στον Πειραιά δε, έχω την εντύπωση ότι η Τροχαία έχει καταργηθεί. Μπορεί πάλι να απεργεί αθορύβως! Υπάρχει μόνο μια ομάδα “καμικάζι” της Δημοτικής Αστυνομίας, η οποία “γράφει” μόνο σε κάποιες κεντρικές οδούς. Τρομερό πρόβλημα πέριξ της Ζέας, διπλή γραμμή παρκαρίσματος, αδυναμία, πολλές φορές, του τρόλεϊ να πάρει την στροφή της πλατείας Αλεξάνδρας.
Όσο για την κατάσταση των οδοστρωμάτων, πρέπει να είναι από τις χειρότερες στην χώρα!
Αν γίνει μια έρευνα για το πόσα χρήματα “επενδύουν” ετησίως οι Πειραιώτες στα αμορτισέρ, θα τρίβουμε τα μάτια μας!
Επικίνδυνη είναι επίσης η οδήγηση στην λεωφόρο Κηφισού. Οι ταχύτητες ειναι πολύ μεγάλες, παρά το ότι υπάρχει όριο στα 80 και στα 90 χιλιόμετρα. Πηγαίνεις με ενενήντα και σε περνούν σαν να είσαι σταματημένος! Ουδείς σέβεται την ΛΕΑ και τα επικίνδυνα προσπεράσματα είναι “ψωμοτύρι”.
Η Περιφέρεια “έστρωσε” εσχάτως με καλή ποιότητα ασφάλτου καμιά πεντακοσαριά μέτρα στην παραλιακή οδό, στην περιοχή του γηπέδου “Καραϊσκάκη”.
Με το που θα πατήσουν το όχημα του αυτοκινήτου το οδόστρωμα, παύει εκείνος ο θόρυβος που κάνουν τα ελαστικά στον κάκιστης ποιότητος υπόλοιπο ασφαλτοτάπητα! Και μέχρι να περάσεις την γέφυρα για να βγεις στον Κηφισό, θα βρεις στον δρόμο ένα σωρό εμπόδια, από μικρέςς λακκούβες μέχρι ανώμαλες προεξοχές! Δράμα δραμάτων! Και να πεις ότι δεν πληρώνει ο κόσμος δημοτικά τέλη και φόρους;
Ευτυχώς, που έχουμε πλέον το “μετρό” και αποφεύγουμε το αυτοκίνητο. Είναι μια κάποια λύσις…
Μπορεί να είναι εικόνα αυτοκίνητο και δρόμος