Κωνσταντίνος Γάτσιος, καθηγητής Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, πρώην πρύτανης, στέλεχος Κινήματος Αλλαγής στα Γιάννενα: Αύξηση μετοχικού κεφαλαίου Τράπεζας Πειραιώς. Το θέμα δεν έληξε. Τώρα αρχίζει.
Η απόφαση για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου (ΑΜΚ) της Τράπεζας Πειραιώς που ελήφθη πριν λίγες μέρες, τη Τετάρτη 7 Απριλίου, από τη ΓΣ της Τράπεζας ακολουθεί στα βήματα και κουβαλά τις αμαρτίες της αντίστοιχης ανακεφαλαιοποίησης του 2015. Δημιουργεί δε μείζονα προβλήματα οικονομικής, πολιτικής και ηθικής τάξης τα οποία θα είναι μαζί μας για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Το θέμα δεν έληξε. Τώρα αρχίζει.
Όσο κι αν ψάχνω, δεν μπορώ να βρω αντίστοιχη μέθοδο ανακεφαλαιοποίησης τράπεζας σε παγκόσμιο επίπεδο. Θα μπορούσαν ίσως η κυβέρνηση, η διοίκηση του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) ή η διοίκηση της Πειραιώς – κάποιος, τέλος πάντων – να μας υποδείξουν κάποια; Έστω μία;
Η ΑΜΚ πραγματοποιήθηκε με τον τρόπο που στην προηγούμενη ανάρτησή μου απευχόμουν μεν, ανέμενα δε (δείτε εδώ: https://www.facebook.com/konstantine.gatsios.official/posts/1646652965533967). Ήτοι, με βαριά βλάβη του ΤΧΣ, δηλαδή του ελληνικού δημοσίου.
Και όμως. Το ΤΧΣ, αν και κύριος μέτοχος της Τράπεζας με 61%, παρέμεινε κατά τη ΓΣ εκκωφαντικά σιωπηλό (φαντάζομαι με κυβερνητική εντολή), συναινώντας σε μία απόφαση που ήταν προδήλως σε βάρος του – δηλαδή, σε βάρος του δημοσίου! Στο μεταξύ, η κυβέρνηση είχε φροντίσει να ψηφίσει νόμο που να εξασφαλίζει το ποινικά ακαταδίωκτο των πράξεων των μελών της διοίκησής του. Η μεθόδευση αυτή από μόνη της υποδεικνύει ότι η βλάβη του δημοσίου είναι όχι μόνο υπαρκτή, αλλά και εν γνώσει όσων την τέλεσαν.
Στη δεκαετή πορεία του, από το 2010 όταν ιδρύθηκε, το ΤΧΣ απέδειξε ότι δεν ανταποκρίθηκε, φοβάμαι ούτε καν κατανόησε, τον ρόλο του ως νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου (ΝΠΙΔ) που λειτουργεί ανεξάρτητα από την κυβέρνηση με σκοπό να «συμβάλει στη διατήρηση της σταθερότητας του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, για χάρη του δημόσιου συμφέροντος».
Αντίθετα, υπήρξε διαχρονικά κυβερνητικό φερέφωνο. Και επειδή ως τέτοιο δεν το χρειαζόμαστε, συν το ότι κοστίζει ακριβά στον φορολογούμενο (λειτουργεί ως κυβερνητικό παράρτημα του δημοσίου μεν, με υψηλότατες αμοιβές ιδιωτικού τομέα δε), καλύτερα να καταργηθεί μιας κι έξω. Δε χρησιμεύει σε τίποτε.
Υπάρχει βέβαια και το θέμα της κίνησης της μετοχής της Πειραιώς, το διάστημα που προηγήθηκε της ανακοίνωσης των Οικονομικών Αποτελεσμάτων της Τράπεζας για το έτος 2020, όπου και δημοσιοποιήθηκε η πρόθεση για αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Αυτό θυμίζω ότι συνέβη στις 16 Μαρτίου (αμέσως μετά το κλείσιμο του χρηματιστηρίου, ως είθισται να συμβαίνει με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των τραπεζών).
Για να σας δώσω ένα παράδειγμα του τι εννοώ περί κίνησης της μετοχής της Πειραιώς, στις 16/3, εν αναμονή της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων της Τράπεζας, υπήρξαν δημοσιεύματα στον ηλεκτρονικό τύπο ότι θα υπάρξει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου στα 1 ευρώ. Χωρίς, φυσικά, να υπάρχει αναφορά για ταυτόχρονη σύμπτυξη μετοχών (reverse split) η οποία, όπως εξήγησα στην προηγούμενή μου ανάρτηση για το ίδιο θέμα, συνεπάγεται στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων ζημία για τους παλιούς μετόχους – όσο, μάλιστα, μεγαλύτερη η σύμπτυξη τόσο μεγαλύτερη και η ζημία.
Κινούμενη από τα δημοσιεύματα αυτά, η τιμή της μετοχής εκτινάχθηκε μέσα στην ημέρα κατά περίπου 30% (από 0,72 ευρώ στα 0,94 ευρώ), με μεγάλο όγκο συναλλαγών (πάνω από 8,5 εκατ. μετοχές άλλαξαν χέρια). Εννοείται ότι όταν κάποιος αγοράζει κάποιος άλλος πουλάει… Από την επόμενη μέρα και μέσα σε λίγες μέρες, αφού πλέον είχε ανακοινωθεί ότι η ΑΜΚ θα συνοδευόταν από reverse split, η μετοχή γκρεμίστηκε κάτω από τα 0,40 ευρώ, έφτασε μάλιστα να διαπραγματεύεται και κάτω από τα 0,30 ευρώ. Βοηθούμενη σε αυτήν της την πτώση από νέες φήμες ότι το reverse split θα είναι τεράστιο, 16,5 παλιές για 1 νέα μετοχή. Πάλι, καθ’ όλη την πτώση της τιμής, το συναλλακτικό ενδιαφέρον υπήρξε πολύ ζωηρό και οι όγκοι συναλλαγών πολύ υψηλοί…
Έχει δημόσιο ενδιαφέρον να απαντηθεί το εξής: ποια ήταν η σύνθεση και η μεταβολή του χαρτοφυλακίου της Τράπεζας Πειραιώς όλο αυτό το διάστημα, πριν και μετά την 16η Μαρτίου; Ειδικότερα, πώς μεταβλήθηκε το ποσοστό των μεγαλομετόχων της τράπεζας (συμπεριλαμβανομένων των funds) κατά την ίδια περίοδο;
Τα ερωτήματα αυτά έχουν δημόσιο ενδιαφέρον για πολλούς λόγους, όπως καθείς αντιλαμβάνεται, αλλά επιπλέον διότι σχετίζονται και με το άνοιγμα των βιβλίων προσφορών το αμέσως επόμενο διάστημα για την ΑΜΚ της Τράπεζας.
Μπορεί δε να τα απαντήσει μόνο η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Θα πρέπει να ερωτηθεί!