Π. Καμάς: “Ναι” σε κυβερνησιμότητα, “όχι” σε αυθαιρεσία και παντοδυναμία των δημάρχων

Άρθρο για το Σχέδιο Εκλογικού Νόμου για τις Δημοτικές Εκλογές

Έχει ανοίξει η συζήτηση για τις κυοφορούμενες Αλλαγές, στο Εκλογικό Νόμο, για την ανάδειξη των Διοικήσεων των Δήμων και των Κοινοτήτων της χώρας μας.

Είναι χρέος του καθενός μας, να τοποθετηθεί, με νηφαλιότητα αλλά και υπακούοντας σε αρχές, και αξίες τις οποίες πρεσβεύει και υπηρετεί.

Το πρώτο που θα ήθελα να παρατηρήσω είναι ότι αποτελεί μεθοδολογικά εσφαλμένη επιλογή, να συζητάμε το σύστημα Εκλογής, χωρίς να έχουμε υπόψη μας, το σύνολο των θεσμικών παρεμβάσεων που προτείνονται από την Κυβέρνηση, για τη Λειτουργία των Συλλογικών Οργάνων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Βλέπουμε μία προσπάθεια, να διασφαλιστεί και στις επόμενες Δημοτικές Εκλογές η « γαλάζια» πλειοψηφία σε Δήμους και Περιφέρειες, παρά να αξιολογηθεί σοβαρά, το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των Δήμων.

Το δεύτερο, που θέλω να σημειώσω, είναι ότι καμία διαδικασία δεν είναι δημοκρατική, αν δεν είναι διαφανής, δεν προβλέπει λογοδοσία, και δεν εξαντλεί τη βάσανο της Διαβούλευσης.
Με αυτές τις εισαγωγικές παρατηρήσεις, θέλω να σημειώσω ότι το πρώτο ζητούμενο στη δική μου προσέγγιση είναι το είναι ποιες αρμοδιότητες θα επιστρέψουν στο Δημοτικό Συμβούλιο, από αυτές που αφαιρέθηκαν με τις Νομοθετικές Πρωτοβουλίες του κυρίου Θεοδωρικάκου. Ο τρόπος λήψης των αποφάσεων, μέσα στα Δημοτικά Συμβούλια, σε μείζονα θέματα ενός Δήμου, όπως η Φορολογική Πολιτική που ασκούν ( βλέπε Ανταποδοτικά Τέλη), προϋπολογισμός, Τεχνικό Πρόγραμμα . Η παραπάνω αναφορά θεμάτων προφανώς και είναι ενδεικτική.

Μείζον θέμα ασφαλώς είναι η διαφάνεια στον τρόπο λήψης των αποφάσεων. Η διασφάλιση της Δημοσιότητας των Συνεδριάσεων των Συλλογικών Οργάνων και ιδίως του Δημοτικού Συμβουλίου, μέσω της απευθείας μετάδοσής τους από το Διαδίκτυο είναι ένα βήμα Δημοκρατίας, και εξασφαλίζει την με καθαρό τρόπο προβολή όλων των απόψεων που συνυπάρχουν σε ένα Δημοτικό Συμβούλιο.

Για αυτό και πιστεύω ότι απαιτείται η θεσμοθέτηση της υποχρεωτικότητας αυτής της Δημοσιότητας, επί ποινή ακυρότητας των αποφάσεων, σε περίπτωση παραβίασής της. Ο πλουραλισμός στη Δημοκρατική Λειτουργία θα εδραιωθεί εφόσον οι Δημοτικές Παρατάξεις, αποκτήσουν στέγαση και υλικοτεχνική υποδομή, όπως ο Νόμος προέβλεπε και δυστυχώς αναθεωρήθηκε το Καλοκαίρι του 2020. Μάλιστα οι δύο τελευταίες θεσμικές αλλαγές, θα πρέπει να ισχύσουν από την Τρέχουσα Δημοτική Περίοδο. Στο Δήμο Κερατσινίου- Δραπετσώνας, δυστυχώς, η παροχή υλικοτεχνικών διευκολύνσεων στις παρατάξεις, εξαντλείται στην διευκόλυνση του Δήμου προς τις παρατάξεις που πρόσκεινται προς τη Δημοτική Αρχή και την Κυβέρνηση
Επί της ουσίας των προτεινόμενων ρυθμίσεων η άποψή μου είναι η εξής :
1. Με δεδομένες τις παραπάνω παρατηρήσεις, θέλω να σημειώσω ότι είναι διαφορετικό ζήτημα η κυβερνησιμότητα
από την παντοδυναμία της Δημοτικής Αρχής. Η παντοδυναμία του 60% των εδρών, σε όποιον κερδίσει τις
Δημοτικές Εκλογές, καθιστά στην ουσία ανέλεγκτη την εκάστοτε Δημοτική Αρχή, ενώ οδηγεί σε εκφυλισμό το
Δημοτικό Συμβούλιο. Αυτή είναι η εμπειρία την οποία εγώ έχω να μεταφέρω από το Δήμο Κερατσινίου- Δραπετσώνας.
Ενώ την πενταετία 2014-2019, υπήρχε συχνά θέμα απαρτίας στα Δημοτικά Συμβούλια στην τρέχουσα θητεία τέτοιο θέμα
δεν έχει παρατηρηθεί παρά μόνο μία φορά που ήταν επιλογή της αντιπολίτευσης.
Ως εκ τούτου θεωρώ ότι η κυβερνησιμότητα διασφαλίζεται, αν ο Νικητής Συνδυασμός έχει το 50%+1 των εδρών, και όχι τα 3/5. Προφανώς αν λάβει στο πρώτο γύρο πάνω από 50%+1 των ψήφων θα πρέπει να έχουμε κατανομή των εδρών με απλή αναλογική.
2. Παράδοση που ίσχυσε από τις εκλογές του 1978, με εξαίρεση τις εκλογές του 2006, ήταν η εκλογή Δημάρχου στο 50% +1 ψήφο. Θεωρώ ότι είναι εσφαλμένη η αναζήτηση μικρότερων ποσοστών για εκλογή από τον πρώτο γύρο, και κυρίως το 43%, το οποίο και δεν αντιλαμβάνομαι προσωπικά πώς προκύπτει. Και μάλιστα πώς γίνεται επιλογή ενός τέτοιου ποσοστού χαμηλού χωρίς να υπάρχει έστω μία πρόβλεψη για ικανή διαφορά από το δεύτερο συνδυασμό.
3. Δεν αντιλαμβάνομαι την πρόβλεψη του 3% για την είσοδο στο Δημοτικό Συμβούλιο. Θέλω να σημειώσω ότι στις Εκλογές για το Εθνικό Κοινοβούλιο, η ρήτρα του 3%,εξυπηρέτησε στην πραγματικότητα την ανάγκη να αποφευχθεί η είσοδος στο Κοινοβούλιο ψηφοδελτίων με κατ’ εξοχήν τοπικιστικό χαρακτήρα. Δεν βλέπω το λόγο αυτού του εκλογικού ορίου, όταν μάλιστα εκ των πραγμάτων, και εκ της μείωσης των μελών του Δημοτικού Συμβουλίου, σε μικρούς Δήμους, δεν θα εισέρχεται συνδυασμός που θα λαμβάνει 3% (αν το Νομοσχέδιο ψηφιστεί χωρίς ουσιαστικές αλλαγές).
4. Τέλος η πρόβλεψη για κατάθεση των Δημοτικών Συνδυασμών, στις 30 Ιουνίου, ενώ οι εκλογές θα διεξαχθούν
τη δεύτερη Κυριακή του Οκτώβρη, είναι μία ακατανόητη πρόβλεψη, αφού στην πραγματικότητα αποστερεί από τους
Συνδυασμούς, την κρίσιμη πολιτική περίοδο της κορύφωσης της εκλογικής αναμέτρησης, από την προσπάθεια να
προσελκύσουν στελέχη της τοπικής Κοινωνίας για τους συνδυασμούς τους. Σημειώνω εμφατικά ότι οι Συνδυασμοί
των Βουλευτικών Εκλογών συγκροτούνται τον τελευταίο μήνα πριν τις εκλογές.
Με τις παραπάνω σκέψεις καταλήγω στο Συμπέρασμα, ότι οι προτεινόμενες Αλλαγές, στοχεύουν στη διασφάλιση τόσο της «
γαλάζιας» πλειοψηφίας στους Δήμους όσο και στη Διασφάλιση συνθηκών αυθαιρεσίας στους Δήμους και απέχουν παρασάγγας, από μία απόπειρα να ρυθμιστεί με ένα Δημοκρατικό τρόπο η αναγκαία η κυβερνησιμότητα στους Δήμους. Κυβερνησιμότητα ΝΑΙ, ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ και ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΙΑ ΟΧΙ.