Παρακολουθώ κάθε πρωί τις “ενημερωτικές” εκπομπές. Εσχάτως διαπιστώνω ότι τα μαλλιά μου αραιώνουν!
Πήγα στον δερματολόγο. “Μην βλέπεις τηλεόραση χριστιανέ μου!” μου είπε, καθώς δεν διαπίστωσε παθολογική αιτία της τριχοπτώσεως.
“Πώς να μην βλέπω; Πρέπει να ενημερώνομαι” αντέταξα αλλά εισέπραξα ένα ξερό “τότε, ήθελές τα κι έπαθές τα!”…
Τί ακούω κάθε πρωί, αδελφέ μου! Είναι δυνατόν όλοι αυτοί που καλούν τους ναρκισσευόμενους λοιμωξιο-παθολογο-πνευμονολόγους να μην γνωρίζουν τί θα πει “πανδημία”;
Είναι δυνατόν να μην έχουν ανοίξει ένα βιβλίο να διαβάσουν ότι σχεδόν κάθε εκατό χρόνια η ανθρωπότητα έχει να αντιμετωπίσει έναν επιδημιολογικό πόλεμο;
“Πότε θα ανοίξει η εστίαση;” ρωτάει ο ένας. “Γιατί δεν ανοίγουν τα γήπεδα;” λέει ο δεύτερος. “Πότε θα λειτουργήσουν τα γυμναστήρια;” ερωτά μια κατάξανθη παντογνώστρια. “Πότε υπολογίζετε να ανοιξουν τα μπαράκια;” απορεί ο άλλος. “Και τα μασάζ; Πότε θα λειτουργήσουν τα μασάζ;” πετάει άλλη “ενημερωμένη”…
Με το που μειώνονται, περιστασιακά, τα κρούσματα ανατέλλει η πίεση στους γιατρούς και τους πολιτικούς-προφήτες. “Τώρα που είμαστε καλύτερα δεν θα πρέπει να ανοίξει η εστίαση;”.
Και εκεί αρχίζει το πανηγύρι. Χαλαρώνουν τα μέτρα και “τσουπ”, από τα 400 πήγαμε στα 850 κρούσματα. Κι αυτά, δηλαδή, είναι εκείνα που “πιάνει” η δειγματοληψία!
Λοιπόν, αγαπητοί; Τί κάνουμε τώρα που “κλείνουν” μια-μια οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και που οι πολυεθνικές φαρμακοβιομηχανίες έχουν τρελαθεί από το χρήμα που εισπράττουν;
Θα ανοίξουμε τα Γυμνάσια και τα Λύκεια ή θα κλεισουμε (πάλι) τα δημοτικά;
Θα εξακολουθήσουμε να λέμε “έχουμε λοκ-ντάουν” και θα φτάνει η “ουρά” στα μαγαζιά από την Ομόνοια στο Σύνταγμα;
Και τί θα γίνει-θα πείτε- η Οικονομία; Εδώ είναι τα δύσκολα, αφού τα οικονομικά “λόμπι” που πιέζουν τους πολιτικούς εμποδίζουν εκείνους που κυβερνούν να δηλώσουν καθαρά ότι “βρισκόμαστε σε κατάσταση πολέμου!”.
Και τί γίνεται όταν βρίσκεσαι σε πόλεμο; Μα, λαμβάνεις μέτρα! Και τα μέτρα δεν μπορεί να είναι μόνο η “συσκότιση” και τα καταφύγια.
Από την πανδημία, κινδυνεύουν και οι πολίτες και οι επιχειρήσεις. Για τους επιχειρηματίες, θα λάβεις μέτρα δραστικά. Θα εκδώσεις-ας πούμε- ένα “ομόλογο πανδημίας” δεκαετές, θα μαζέψεις λεφτά και θα τα μοιράσεις δίκαια στις επιχειρήσεις.Θα επιστρέψεις στους φορολογούμενους επιχειρηματίες εκείνα που τους παίρνεις κάθε χρόνο χωρίς να τα έχουν κερδίσει.Θα κόψεις με το μαχαίρι τις ληστρικές “προκαταβολές”.
Με ένα δεκαετές( ας πούμε) ομόλογο, θα μπορέσεις να κερδίσεις χρήματα, τα οποία θα επιστρέψεις σε μια δεκαετία, μέσα στην οποία ίσως η οικονομία σου θα έχει αποκτήσει θετικό πρόσημο.
Παράλληλα θα κοιτάξεις να ρυθμίσεις με γνώμονα την ανακούφιση και την επιβίωση, τον δανεισμό των πολιτών .
Θα κάνεις, δηλαδή, πράγματα με τα οποία θα βλέπεις πολύ μακρυά.
Διότι με όσα μέτρα λαμβάνονται σήμερα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, χώρες σαν την δική μας, όταν θα περάσει η πανδημία, θα αντιμετωπίσουν πρωτόγνωρες καταστάσεις πενίας!
Η επιδημία δεν θα περάσει εύκολα. Και αν δεν ληφθούν μέτρα ανακουφίσεως των πολιτών και των επιχειρήσεων με ορίζοντα δεκαετίας, ούτε ιός στον κόρφο μας!