Χρήστος Φωτίου: “Ο νταβατζής”

Στην Τρούμπα, τα χρόνια τα παληά,  όταν ένα δυστυχισμένο πλάσμα ήθελε να επιβιώσει,  στο, “αρχαιότερο επάγγελμα”,
το πρώτο πράγμα που πρεπε να κάνει, ήταν να επιλέξει “προστάτη, (νταβατζή) τον έλεγαν τότε…
για να τη δεχτούνε σενα καλό “σπίτι”
και να την προστατεύει από τους κινδύνους που παραμονεύουν από παντού
Φυσικά η προστασία είχε το αντίτιμό της.
Χωρίς “νταβά” όμως (τον έλεγαν κι έτσι, χάριν συντομίας) δεν έβλεπες χαΐρι και προκοπή…
Τι μου ρθε τώρα και τα θυμήθηκα σήμερα,
ανήμερα του τέλους της συνεδριάσεως της Συνόδου Κορυφής…
Ανεξήγητο.