Σεβασμιότατε Κερκύρας Νεκτάριε…, από πού, έως που προκύπτει ότι…, η εκκλησία ‘’τελεί εν διωγμώ’’…;;;
Γράφει ο Γιάννης Σπ. Παργινός
Κατ΄αρχήν, Σεβασμιότατε Νεκτάριε, να ξεκαθαρίσουμε τα εξής απλά :
1. Είμαι βαθιά θρησκευόμενος κι ακολουθώ όλους τους κανόνες της ορθόδοξης εκκλησίας μας….
2. Είμαι κι εγώ, μεταξύ εκείνων, που θεωρούν ότι, όντως, πολλά μέτρα από όσα λαμβάνονται από την πολιτεία είναι υπερβολικά…
3. Σας θεωρώ, φίλο, όπως, νομίζω, κι εσείς με θεωρείτε φίλο…, και δη από την πρώτη ημέρα γνωριμίας μας, λίγες ώρες πριν την ενθρόνιση σας, ως Μητροπολίτης Κερκύρας Παξών και Διαποντίων Νήσων.. ΘΥΜΑΣΤΕ…
Τούτων όλων δοθέντων, ουδείς μπορεί να με θεωρήσει πολέμιο της εκκλησίας ή δικό σας πολέμιο ή εκκλησιαστική αντιπολίτευση στην δική σας ποιμαντορία…
Άρα, ας πούμε ορισμένα πράγματα, ‘’καθαρά και ξάστερα’’, όπως λέμε στο νησί μας, την Κέρκυρα :
1. Η εκκλησία δεν ‘’τελεί εν διωγμώ’’, όπως εσείς διακηρύσσετε. Είναι μεγάλη κουβέντα ‘’εκκλησία εν διωγμώ’’ :
Την εκκλησία ‘’εν διωγμώ’’ κήρυξε ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, Διονύσιος Ε΄, για το λεγόμενο ‘’Προνομιακό ζήτημα’’, όταν η οθωμανική εξουσία ‘’έπαψε’’ τους Μητροπολίτες Σερρών και Καστοριάς χωρίς να τον ενημερώσει…, και εξ αυτού του λόγου, υπέβαλε 2 φορές παραίτηση, η οποία και δεν έγινε δεκτή… Ο Διονύσιος τότε κήρυξε την Εκκλησία ‘’εν διωγμώ’’, στις 4 Οκτωβρίου 1890, έκλεισε τις εκκλησίες που ανήκαν στο Πατριαρχείο και σταμάτησε κάθε ιεροπραξία από τις 3 Οκτωβρίου έως τις 24 Δεκεμβρίου 1890…., Επειδή παραβιάστηκαν, τα πατριαρχικά του προνόμια….Δεν πιστεύω Σεβασμιότατε, Κερκύρας Νεκτάριε…, να συγκρίνετε την τότε…, με την τώρα συγκυρία…;;; Ουδεμία σχέση…
2. Δεν έχετε δικαίωμα, Σεβασμιότατε Νεκτάριε να θέσετε την ‘’εκκλησία εν διωγμώ’’ : ‘’Η Εκκλησία δεν διοικείται, ούτε από τους λαϊκούς, ούτε από τους Ιερείς, αλλά από την Ιερά Σύνοδο, που αποτελείται από Αρχιερείς, γιατί ο Κύριος σ’αυτούς έδωσε την εξουσία του «δεσμείν και λύειν». Όπως, λοιπόν, η Ιερά Σύνοδος έχει εξουσία επί των Ιερέων και Αρχιερέων, έχει και στους Ιερούς Ναούς. Μπορεί και αυτούς να θέσει σε «αργία από κάθε ιεροπραξία». Και στο παρελθόν το έκανε.
Όταν λ.χ. η Εκκλησία βρισκόταν αντιμέτωπη με στυγνές Κυβερνήσεις, η Ιερά Σύνοδος αποφάσιζε το κλείσιμο των εκκλησιών, κήρυττε, όπως λέμε «την Εκκλησία εν διωγμώ».
Με άλλα λόγια, μόνον η Ιερά Σύνοδος έχει την εξουσία, να θέσει, την ‘’εκκλησία εν διωγμώ’’…., ΟΧΙ ΕΣΕΙΣ…
Πάντα ταύτα, τα γράφει ο εν ‘’Χριστώ αδελφός’’ σας, Αρχιμ. Βασίλειος Μπακογιάννης στον εκκλησιαστικό ιστότοπο Romfea.gr
Άρα, δεν έχετε ΔΙΚΑΙΩΜΑ να κηρύξετε ‘’Εν διωγμώ’’ την τοπική εκκλησία της Κέρκυρας, όπως δηλώσατε…, και να ‘’αναρτήσετε μεσίστιες σημαίες στους ιερούς ναούς’’…, επιβαρύνοντας έτι περαιτέρω την ψυχολογία των πιστών κατά τις ημέρες των εορτών…, είτε ‘’οι καμπάνες των εκκλησιών σε όλη την Μητροπολιτική περιφέρεια να χτυπούν πένθιμα 5 φορές την ημέρα επί τρεις ημέρες’’…, κάτι που θα θύμιζε περισσότερο κηδεία, παρά εορτή του ΠΡΟΣΤΑΤΗ – ΠΟΛΙΟΥΧΟΥ – ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΎ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ…, Αγαπητότατου Αγίου σε πολίτες όλων των δογμάτων, που κατοικούν στο νησί μας…
Σεβασμιότατε Κερκύρας Νεκτάριε, αντ’ αυτών όλων των προαναφερθέντων, θα ήταν περισσότερο συνετό, εκ μέρους σας, να δώσετε σημασία σε ορισμένα ‘’μικρά…, αλλά σημαντικά’’’, για τα οποία οι κερκυραίοι έχουν πικραθεί…, αλλά οι ‘’κόλακές’’ σας…, σας αποκρύπτουν επιμελώς:
Α. Επιστρέψτε στον παλαιό ξύλινο θρόνο της Ιεράς Μητρόπολής σας. Είναι ο ταπεινός θρόνος, που κόσμησαν…, ένας Σεβαστιανός Νικοκάβουρας…, ένας Μεθόδιος Κοντοστάνος…, ένας Πολύκαρπος Βαγενάς…, ένας Τιμόθεος Τριβυζάς…, Κι ακόμα, ένας πρώην Κερκύρας, Αρχιεπίσκοπος Βορείου και Νοτίου Αμερικής…, και μετέπειτα Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, Αθηναγόρας ο Α’…
Εκείνος, ο μαρμάρινος, καθόλα περικαλλής…, είναι άψυχος…, κι επιπλέον δεν συνδέεται με τίποτε συναισθηματικό ή ιστορικό…,
Β. Σταματήστε τα πολλά ταξίδια ‘’τμημάτων του ιερού σκηνώματος’’, στην Ρωσία.., μόνον εκκλησιαστική διπλωματία…, ή ακόμα και εμπόριο θυμίζουν…
Η ευλογία του Παντοκράτορος Θεού είναι “πανταχού παρών και τα πάντα πληρών..”…, δεν έχει ανάγκη να ταξιδέψει στην Ρωσία…
Γ. Οι κερκυραίοι…, όταν μπαίνουν στην εκκλησία του ‘’Αγιού’’ τους…, μπαίνουν για να προσκυνήσουν και να ακούσουν ντοπιολαλιά, ζητώντας ένα φυλακτό…, ή μια παράκληση…
Οι ρώσοι και οι ρωσίδες, ‘’αδέλφια καθόλα εν Χριστώ’’…, δεν ομιλούν σε ντοπιολαλιά…, ούτε καν ελληνικά…
Αντίθετα…, προκαλούν… πιστέψτε με…
Χριστανικότατα και Φιλικότατα…
Εγώ ένας ρομαντικός Κερκυραίος
Γ. Σπ. Π.