Γ. Τσιρίδης: Εγκατάλειψη και αδιαφορία

Αγωνιζόμαστε για καλύτερες συνθήκες ζωής. Λέμε όχι στην Όιλ Ουαν, όχι στην Κοσκο, όχι στα σκουπίδια που πάνε να μας φορτώσουν, όχι στο νεκροταφείο της Ανάστασης, όχι σε όλα που μας μαυρίζουν τη ζωή μας.

Τμήμα του γλυπτού του Θεμιστόκλειου, κομμάτι από πλοίο.

Σήμερα, δυόμιση χιλιάδες χρόνια μετά, ναυάγησε για δεύτερη φορά στον χώρο της ανάπλασης

Η αξιοπιστία μας όμως δεν κρίνεται από τα εύκολα ΟΧΙ που μπορεί και να είναι υποκριτικά, τουλάχιστον για κάποιους. Η αξιοπιστία μας κρίνεται από τα ΝΑΙ που λέμε, εκεί όπου μπορούμε να πούμε ναι ή να αδιαφορήσουμε.

Ο δήμος πρόσφατα ξεκίνησε μια πολεοδομική μελέτη ανάπλασης. Αυτό είναι ένα ναι. Κάνει πρόταση επανάχρησης της ΔΕΗ. Κι αυτό ένα ναι είναι. Στην περασμένη τετραετία επιχείρησε απαλλοτρίωση των Λιπασμάτων κι έφτιαξε την παραλία. Κι αυτά είναι ναι και μάλιστα μεγάλα. Όμως υπάρχει κι ένα σημείο όπου το ναι βγαίνει με μεγάλη δυσκολία, ή πνίγεται και δεν βγαίνει καθόλου. Μιλάω για την αρχαία ιστορία της πόλης που τρία σημεία της την καθορίζουν.


Η Ηετιώνεια Πύλη, το Αφροδίσιο και το Θεμιστόκλειο.

Για την Ηετιώνεια φροντίζει η αρχαιολογική υπηρεσία κι όλα καλά.

Για το Αφροδίσιο δεν γνωρίζει κανείς τίποτε κι ούτε θα μάθει ποτέ. 

Για το Θεμιστόκλειο τα αισθήματα είναι αμφίθυμα και συχνά ομιχλώδη.